zondag 27 februari 2011

Tuesday, 08/17/2010. Etappe 7 from Cheyenne (WY) to Custer (SD)

De rit van Cheyenne naar Custer.
-----------------------------------------------------

Het ontbijt nemen we in het restaurant van het hotel, een blinkend spel midden op de parking volledig ingericht in de stijl van de jaren ’60. Hier leer ik een nieuw Engels woord voor de bereiding van eieren. Ik vraag ze altijd “sunny side up”, maar nu waren ze een beetje “too slimy” naar mijn gedacht. “You want them overeasy ?” vraagt de vriendelijke dienster. “If it isn’t too much trouble” antwoord ik kordaat alhoewel ik niet weet wat “overeasy” betekent. We zien wel. Live dangerously.
Ze komt terug met dezelfde 2 eieren echter omgedraaid. Op die manier ligt de slijmerige bovenkant langs onder en wordt dus ook gebakken.
Overeasy, we reizen om te leren…
Waar we ons ontbijt moeten nemen. Midden de parking
van het hotel en volledig ingericht volgens de jaren '60
------------------------------------------------------------------

Het eerste bezoek is het “Old West” museum in Cheyenne. Prachtig museum vol geschiedenis over de pioniers, hoe ze leefden en waarmee ze werkten. We bekijken een film over rodeo, hier genaamd “daddy of ‘em all”. Cheyenne schijnt het Mekka van de rodeo te zijn, het zou er ook zijn ontstaan en nu is het de grootste van het land. Die cowboys zijn even zot van rodeo als een Spanjaard van stierengevechten, en dat wil wat zeggen… Tijdens "Frontier Days" is het hier volle bak, waarbij er heel grote rodeo's worden gehouden. Mensen van overal nemen hieraan deel.

Voor de ingang van het "Old West" museum.
Alles staat hier een beetje in het teken van de rodeo.
---------------------------------------------------------

De cowboyboots staan overal
-------------------------------------------------------------

Bij het aanschaffen van de ingangtickets laten we ons
verleiden tot deze foto. Voor de grap, maar we voelen
ons toch eventjes een pionier in "the far west"...
------------------------------------------------------------

Een "fire truck" uit de oude doos.
---------------------------------------------------

Prachtige koetsen, diligences genaamd.
--------------------------------------------------------------

De reizende apotheek. Bij grote reizen gingen er altijd kwakzalvers
mee die dan voor grof geld allerlei middeltjes tegen allerhande kwaaltjes
verkochten. Nostalgie in 't kwadraat, althans voor mezelf lijkt het zo.
----------------------------------------------------------------------------------

We beginnen aan wat uiteindelijk de saaiste rit van de reis zal zijn: van Cheyenne naar de Black Hills van South Dakota.
Wyoming is de minst dichtbevolkte staat van de USA en het is er ook aan te zien: miles en miles of gewoon gras en weilanden, ginder “the prairie” genoemd. Hier en daar een ranch, soms een kudde paarden en een eenzame windmolen om water te pompen. Uiteindelijk steken we de grens met South Dakota over en wordt de streek meer bergachtig. Ook zien we andere vegetatie dan gewoon maar gras.

De saaie baan in Wyoming. Er is werkelijk niets te zien.
Er zo rap mogelijk door, dat is het uiteindelijke doel.
-----------------------------------------------------------------------

Steppe, prairie, hoe je het ook noemt.
Héél erg saai en dat is het beeld voor uren na elkaar.
--------------------------------------------------------------

Verschillende kranten. Gewoon geld insteken en een krant
uithalen. Het is wel zo dat ze niet op slot zijn. Je kan dus een krant
nemen zonder betalen, maar niemand doet het.
-----------------------------------------------------------------------

En weer een nieuwe staat binnen
----------------------------------------------------------
We rijden door tot ons volgende hotel: de Super 8 Custer, Crazy Horse Area. We blijven 1 nacht.
Na het inchecken verkennen we eerst de stad. Custer is niet echt groot: een naar Amerikaanse gewoonte brede hoofdbaan en wat zijstraten. That’s it.
We doen een wandeling, eigenlijk op zoek naar een kop koffie, maar wat we vinden blijkt gesloten te zijn. We nemen dan maar de auto en rijden een 3-tal miles verder tot we in het centrum zijn. Daar zetten we onze wandeling verder, maar koffie vinden we niet. Dan maar een Budweiser.



Onze slaapplaats, de Super 8 in Custer. De rooie auto
op de parking is ons "bakske".
-------------------------------------------------------------

Een wandeling, ondanks de hitte.
-------------------------------------------------------------

Niet ver van het hotel, een winkeltje met allerlei spullen,
niet enkel voor toeristen. We zijn er eens binnengeweest.
-----------------------------------------------------------------------

Typische windmolens om water te pompen
------------------------------------------------------

Vanop de "porch" een zicht op de omgeving
----------------------------------------------------------------
En hier zijn we bij het politiebureau
------------------------------------------------------

In de stad Custer. Een hoofdbaan en wat zijstraten, meer is er niet
------------------------------------------------------------------

Met een valse bison. Later zullen we "echte" bisons zien,
zelfs vanop een paar meter afstand...
--------------------------------------------------------------

Voor het avondmaal kiezen we de Cowboy Grill op een boogscheut van het hotel. Voor de eerste keer eet ik er bison. Bison is nogal taai en daarom wordt er een soort hamburger van gemaakt. Het is wel lekker.
Het restaurant "Cowboy Grill" waar ik bison heb gegeten
-----------------------------------------------------------------

Voor het avondmaal kiezen we de Cowboy Grill op een boogscheut van het hotel. Voor de eerste keer eet ik er bison. Bison is nogal taai en daarom wordt er een soort hamburger van gemaakt. Het is wel lekker.

Voor morgen hebben we 2 prachtige bezoeken: Crazy Horse en Mount Rushmore. Dat is een volgend hoogtepunt van de reis.
Crazy Horse is een gigantisch groot beeld van de legendarische Indianenleider en Mount Rushmore is de rots waar de 4 presidentenkoppen zijn uitgehouwen: George Washington, Abraham Lincoln, Thomas Jefferson en Theodore Roosevelt.


To be continued… 

1 opmerking: