Friday 08/13/2010 - etappe 3

Van Mexican Hat naar Moab.

185 miles prachtige natuur

--------------------------------------------------------

In Mexican Hat moeten we zelf het ontbijt zoeken. Veel zoekwerk is er niet; naast het hotel is een spartaans ingerichte zaak waar vanaf 7 uur ontbijt wordt geserveerd. Het personeel, 2 jonge Navajo’s, hebben er niet zoveel zin in, maar niettemin krijgen we het standaard ontbijt. Fruitsap in een platieken beker, koffie in een isomo beker, een gebakken eitje op een kartonnen bord. Bestek uiteraard ook in plastiek.

De Mexican Hat rots, naarwaar het stadje is genoemd, blijkt onvindbaar. Gelukkig zien we een wegwijzer en geraken we toch terplaatse. De coördinaten die ik thuis had opgezocht blijken volledig verkeerd, zeker een mijl ernaast en dat is onaanvaardbaar.

Langs een "dirtroad" op zoek naar de befaamde rots van

Mexican Hat. Coördinaten niet juist, we zaten er zeker een mijl naast.

-----------------------------------------------------------------------------

Hier is hij dan: de rots genaamd Mexican Hat.

-------------------------------------------------------------

We vertrekken voor onze 3^e etappe: ongeveer 300 km of zo’n 185 miles, van Mexican Hat naar Moab, alwaar we twee volle dagen zullen verblijven.

Eerst hebben we een eerste korte bezoek aan de Goosenecks State Park, die een adembenemend uitzicht biedt op de meander van de San Juan River, een zijtak van de Colorado. Hiervoor moeten we een kleine 3 mijl omrijden, maar het is zeker een bezoek waard; het uitzicht is adembenemend.

Goosenecks State Park, met een adembenemend zicht

op een meander van de San Juan River.

-------------------------------------------------------------

Op weg naar Natural Bridges NM. We moeten eerst

over een heel erg hoge bergpas.

--------------------------------------------------------------------

Het eerste park dat we bezoeken is Natural Bridges National Monument, een van de oudste in de US en werd in 1908 tot national monument uitgeroepen. Elke dag open van de vroege ochtend tot 30 minuten na zonsondergang.

Het Visitor Center is onmiddellijk een test voor onze Anual Park Pass. Die hebben we nl. hier in België voor de helft van de prijs overgekocht van een vriend. Het blijkt geen probleem, de Rangers zijn al dik tevreden als ze zien dat we een pas bij ons hebben.

Aankomst in het Natural Bridges National Monument

--------------------------------------------------------------

In het park liggen drie natuurlijke bruggen die door zijtakken van de Colorado River gevormd werden.
Vanaf het Visitor Center begint een 9 mijl lange rondweg, Bridge View Drive genaamd, waarop eenrichtingverkeer geldt. Achtereenvolgens bereik je de uitkijkplaatsen vanwaar je Sipapu Bridge, Kachina Bridge en Owachomo Bridge kunt zien. De natuur is er prachtig. We doen kleine wandelingetjes van een paar honderd meter. We dalen wel niet af in de canyons, voor een echte "hike" is er geen tijd..

Het is drukkend warm. Een grote arend vliegt heel laag over mij, maar ik ben te laat voor een degelijke foto.



  

Dicht bij Moab houden we een stop bij Wilson Arch, een indrukwekkende boog langs de baan. Ik wil er per se geraken en begin aan een relatief moeilijke klim naar boven. Viviane blijft veilig beneden.
Boven ontmoet ik een drietal Franstalige jongeren die me onmiddelijk vragen om van hen een foto te nemen.

Wilson Arch. Indrukwekkend groot.

----------------------------------------------------

Op het eerste zicht een kleine wandeling, maar het blijkt een

relatief gevaarlijke klim te zijn. Ik zet toch door.

----------------------------------------------------------------------------

Victory !

-------------------------------------------

Starend naar Wilson Arch. Mét hoed,

gekocht in de store van Monument Valley.

------------------------------------------------------------

We rijden verder naar Moab en vinden zonder probleem het Super 8 motel. We checken in, we zwemmen wat, doen boodschappen in de plaatselijke City Market.

Het avondeten vinden we bij een Chinees langs de hoofdbaan. Heel eigenaardig: het personeel - vooral Chinezen - spreekt onvoldoende Engels, enkel de standaardzinnetjes om een bestelling te kunnen opnemen.

Na 5 minuten komt de dienster terug om te vertellen dat wat we vragen niet meer in voorraad is. Geen probleem, we gaan over tot plan B en bestellen iets anders. Moeilijk zijn we niet. Een tijd nadien komt de kok vertellen dat onze tweede keuze ook niet in voorraad is. Het lijkt Bulgarije wel. Of we soms zin hebben in barbecue ?

In het Chinees restaurant. Geen Cola daar, wel Pepsi

----------------------------------------------------------

Na het avondmaal doen we nog een kleine wandeling en snuisteren wat rond in een souvenirwinkel. Bedtijd, want morgen hebben we een interessant bezoek.

To be continued...