Saterday 08/14/2010 - etappe 4 (Arches NP en Dead Horse Viewpoint)

Etappe4: Arches National Park en Dead Horse Viewpoint

Allemaal in de omgeving van Moab

---------------------------------------------------------------------

Vandaag is er een mooie uitstap gepland: Arches National Park nabij Moab, waar we logeren.

Nergens ter wereld komen zoveel natuurlijke rotsbogen (arches) voor als binnen de grenzen van dit park. Een groot deel  is eenvoudig bereikbaar via een 18 mijl lange weg en diverse wandelpaden.

Om 06.30u staan we op en om 07.00u staan we in de ontbijtzaal. Nu ja, zaal… Ik denk dat onze living groter is. Bovendien is er redelijk veel volk en weinig zitplaatsen, zodat we rechtstaand moeten ontbijten. Na een 10-tal minuutjes blijkt er toch een tafeltje vrij te zijn en kunnen we gaan zitten. Ik nodig een nabijstaand Italiaans koppel uit om bij ons plaats te nemen. Grazie mille.

Om 08.00u zijn we reeds in het park, redelijk vroeg maar dat is om de grote hitte te vermijden. We besluiten om de Double Arch te bezoeken, dat is een korte trail van 1200m.

Reeds om 08.00u in het park, gedeeltelijk

ook om de grote hitte te vermijden

---------------------------------------------------------------------

Een eerste indruk van het park

-----------------------------------------------------

Er staat altijd voldoende uitleg bij elke trail: de afstand, de moeilijkheidsgraad,

en wat je ervan mag verwachten. Voorts ook nog wat geologische uitleg.

-----------------------------------------------------------------------------------

Double Arch bestaat uit twee aan elkaar vastzittende bogen. De grootste is 44 meter breed en 34 meter hoog, de kleinste is 26 meter breed en 19 meter hoog. Dit is op een na de grootste rotsopening van het park.

De weg naar Double Arch: een redelijk gemakkelijk wandelpad.

Toch zijn stevige stapschoenen een voordeel.

------------------------------------------------------------

The Double Arch. Je kunt heel goed de twee bogen zien.

---------------------------------------------------------------------

De weg terug naar de auto

-------------------------------------------------------------

Het volgende is de gemakkelijke Windows Trail van 1,6 km. Deze trail gaat langs drie grote bogen, die North Window, South Window en Turret Arch heten. De meeste bogen zijn breder dan dat ze hoog zijn, maar bij Turret Arch is dat andersom. Deze boog is 19,5 meter hoog en 12 meter breed. North Window is 15,5 meter hoog en 28 meter breed. En South Window is 20 meter hoog en 32 meter breed. Het gaat hier om een loop trail, je gaat eerst, licht stijgend, via een gravelpad omhoog, en vervolgens ga je via de achterzijde van de twee Windows weer naar de parkeerplaats terug. Op deze wandeling komen we een heuse slang tegen, kruipend in het zand.

De Windows Trail is een "loop". Dit wil zeggen dat we terug op het beginpunt

komen. Alhoewel wat meer klimwerk is het toch relatief gemakkelijk.

-----------------------------------------------------------------------

Een echte slang, kruipend in het zand langs de kant van de trail.

Naar schatting zo'n meter lang. Toch aanzienlijk qua grootte.

------------------------------------------------------------------------

Waarschijnlijk niet giftig, maar ik neem toch geen risico.

Gelukkig kan ik inzoomen.

--------------------------------------------------------------------

Een jonge Amerikaan maakte voor ons deze foto.

Op de achtergrond gedeeltelijk de Turret Arch.

--------------------------------------------------------------------

De Turret Arch

------------------------------------

Delicate Arch bezoeken we niet; de tocht is te groot (5km). Wel gaan we naar Delicate Arch View Point, waar we een mooi uitzicht hebben op deze boog.
Het Arches NP biedt nog andere bezienswaardigheden, zoals bvb Balanced Rock, Garden of Eden met grillige rotsformaties en Devils Garden. Deze laatste kan je bezoeken met een Ranger als gids, of moet je kunnen bewijzen dat je een ervaren “hiker” bent.

De redelijk lange wandeling naar Delicate Arch Viewpoint

------------------------------------------------------------------------

Delicate Arch, ferm ingezoomd. De afstand is pakweg 5 km, niet zo echt ver,

maar door het ruwe terrein toch een hike van een paar uur.

---------------------------------------------------------------------------------

Eén van de vele bogen die we tegenkomen

-------------------------------------------------------------------------

Dit moet een unieke ervaring zijn: met de bike door de USA.

Uiteraard een Harley Davidson...

-------------------------------------------------------------

Balanced Rock: op een dag ligt die beneden

-----------------------------------------------------------------

Om 13.30u besluiten we om Dead Horse Point te bezoeken, een klein, hoog gelegen park, dat vooral bekend is dankzij het schitterende uitzicht over de 600 meter lager gelegen Colorado River die daar met een grote bocht om een rotsplateau heendraait. De naam van dit bekende uitkijkpunt is Dead Horse Point Overlook.

We beginnen de wandeling te voet vanaf het Visitor Center, maar al gauw blijkt dit verder dan verwacht en een hele opgave. Wel hebben we een schitterend zich op de Colorado River en de uitgesleten canyon. We vergelijken zelfs een klein beetje met de Grand Canyon die we twee jaar terug bezochten.

Na een halfuurtje houden we het voor bekeken. We keren terug naar het Visitor Center en gaan er met de auto naartoe. Het uitzicht is er magnifiek en het landschap spectaculair !

Het uitzicht van Dead Horse Viewpoint

---------------------------------------------------------------------

In de verte de Colorado rivier. Bij momenten doet de omgeving

een beetje aan de Grand Canyon denken.

---------------------------------------------------------------------------

Altijd en overal voldoende uitleg. Hier wat uitleg over de aanwezige dieren

en waarom we ze maar heel zelden zien. Ook wat groeit en bloeit hier

in het park. Allemaal heel beknopt maar zeer informatief.

--------------------------------------------------------------------------------

Het derde park heet Canyonlands, maar wegens tijdsgebrek laten we dit over. Het mooiste hebben we toch al gezien.
Tijd om terug te keren naar onze Super 8 in Moab.

Om de dag af te ronden eten we bij La Fiesta Mexicana. Het eten is er zeer goed en het pikante ervan moet je er maar bijnemen.

La Fiesta Mexicana: grote hoeveelheden en aanzienlijk pikant.

Toch een lekkere maaltijd.

-----------------------------------------------------------------------------

Het Mexicaanse personeel kan zeer goed en accentloos Engels. Onder elkaar spreken ze toch hoofdzakelijk Spaans, wat maar weer eens bewijst dat men de eigen taal moeilijk kan loslaten. Voor mij allemaal geen probleem. Ik bestel nog een Budweiser...
Morgen verlaten we Moab in de staat Utah en gaan we naar Kremmling in de staat Colorado.

To be continued....

Friday 08/13/2010 - etappe 3

Van Mexican Hat naar Moab.

185 miles prachtige natuur

--------------------------------------------------------

In Mexican Hat moeten we zelf het ontbijt zoeken. Veel zoekwerk is er niet; naast het hotel is een spartaans ingerichte zaak waar vanaf 7 uur ontbijt wordt geserveerd. Het personeel, 2 jonge Navajo’s, hebben er niet zoveel zin in, maar niettemin krijgen we het standaard ontbijt. Fruitsap in een platieken beker, koffie in een isomo beker, een gebakken eitje op een kartonnen bord. Bestek uiteraard ook in plastiek.

De Mexican Hat rots, naarwaar het stadje is genoemd, blijkt onvindbaar. Gelukkig zien we een wegwijzer en geraken we toch terplaatse. De coördinaten die ik thuis had opgezocht blijken volledig verkeerd, zeker een mijl ernaast en dat is onaanvaardbaar.

Langs een "dirtroad" op zoek naar de befaamde rots van

Mexican Hat. Coördinaten niet juist, we zaten er zeker een mijl naast.

-----------------------------------------------------------------------------

Hier is hij dan: de rots genaamd Mexican Hat.

-------------------------------------------------------------

We vertrekken voor onze 3^e etappe: ongeveer 300 km of zo’n 185 miles, van Mexican Hat naar Moab, alwaar we twee volle dagen zullen verblijven.

Eerst hebben we een eerste korte bezoek aan de Goosenecks State Park, die een adembenemend uitzicht biedt op de meander van de San Juan River, een zijtak van de Colorado. Hiervoor moeten we een kleine 3 mijl omrijden, maar het is zeker een bezoek waard; het uitzicht is adembenemend.

Goosenecks State Park, met een adembenemend zicht

op een meander van de San Juan River.

-------------------------------------------------------------

Op weg naar Natural Bridges NM. We moeten eerst

over een heel erg hoge bergpas.

--------------------------------------------------------------------

Het eerste park dat we bezoeken is Natural Bridges National Monument, een van de oudste in de US en werd in 1908 tot national monument uitgeroepen. Elke dag open van de vroege ochtend tot 30 minuten na zonsondergang.

Het Visitor Center is onmiddellijk een test voor onze Anual Park Pass. Die hebben we nl. hier in België voor de helft van de prijs overgekocht van een vriend. Het blijkt geen probleem, de Rangers zijn al dik tevreden als ze zien dat we een pas bij ons hebben.

Aankomst in het Natural Bridges National Monument

--------------------------------------------------------------

In het park liggen drie natuurlijke bruggen die door zijtakken van de Colorado River gevormd werden.
Vanaf het Visitor Center begint een 9 mijl lange rondweg, Bridge View Drive genaamd, waarop eenrichtingverkeer geldt. Achtereenvolgens bereik je de uitkijkplaatsen vanwaar je Sipapu Bridge, Kachina Bridge en Owachomo Bridge kunt zien. De natuur is er prachtig. We doen kleine wandelingetjes van een paar honderd meter. We dalen wel niet af in de canyons, voor een echte "hike" is er geen tijd..

Het is drukkend warm. Een grote arend vliegt heel laag over mij, maar ik ben te laat voor een degelijke foto.



  

Dicht bij Moab houden we een stop bij Wilson Arch, een indrukwekkende boog langs de baan. Ik wil er per se geraken en begin aan een relatief moeilijke klim naar boven. Viviane blijft veilig beneden.
Boven ontmoet ik een drietal Franstalige jongeren die me onmiddelijk vragen om van hen een foto te nemen.

Wilson Arch. Indrukwekkend groot.

----------------------------------------------------

Op het eerste zicht een kleine wandeling, maar het blijkt een

relatief gevaarlijke klim te zijn. Ik zet toch door.

----------------------------------------------------------------------------

Victory !

-------------------------------------------

Starend naar Wilson Arch. Mét hoed,

gekocht in de store van Monument Valley.

------------------------------------------------------------

We rijden verder naar Moab en vinden zonder probleem het Super 8 motel. We checken in, we zwemmen wat, doen boodschappen in de plaatselijke City Market.

Het avondeten vinden we bij een Chinees langs de hoofdbaan. Heel eigenaardig: het personeel - vooral Chinezen - spreekt onvoldoende Engels, enkel de standaardzinnetjes om een bestelling te kunnen opnemen.

Na 5 minuten komt de dienster terug om te vertellen dat wat we vragen niet meer in voorraad is. Geen probleem, we gaan over tot plan B en bestellen iets anders. Moeilijk zijn we niet. Een tijd nadien komt de kok vertellen dat onze tweede keuze ook niet in voorraad is. Het lijkt Bulgarije wel. Of we soms zin hebben in barbecue ?

In het Chinees restaurant. Geen Cola daar, wel Pepsi

----------------------------------------------------------

Na het avondmaal doen we nog een kleine wandeling en snuisteren wat rond in een souvenirwinkel. Bedtijd, want morgen hebben we een interessant bezoek.

To be continued...

Thursday 08/12/2010 - etappe 02

Etappe 02: van Flagstaff naar Mexican Hat in de staat Utah

Een rit van ongeveer 272 km.

------------------------------------------------------------------

Vandaag merk ik dat de gsm is uitgevallen, of anders gezegd: er is geen verbinding met een netwerk. Dit is heel vervelend, want hiermee houden we contact met het thuisfront d.m.v. sms-berichtjes.

Het ontbijt in de Days Inn Flagstaff trekt op niets: er is heel erg weinig en wat er dan is stelt niets voor. Gelukkig zijn we heel vroeg waardoor we een dougnut en een stuk fruit kunnen bemachtigen. Al bij al beter dan niets want voor de laatkomers blijft er gewoon wat kruimels over.

Vandaag hebben we een rit van 170 miles, zeg maar 272km. Het (hoofd)bezoek is Monument Valley en deze bevindt zich in de staat Utah, zo’n 250 km van Flagstaff.

Het oversteken van de grens Arizona – Utah heeft zo een nadeel: we komen in een andere tijdzone terecht waardoor we een uur verliezen. Vroeg vertrekken dan maar.

Een eerste stop houden we in noordelijk Arizona bij Elephant Feet, een wat merkwaardige steenmassa die met wat fantasie inderdaad twee grote olifantenpoten voor kan stellen. Enkele kraampjes met Indiaanse snuisterijen maken ons duidelijk dat we op het grondgebied van de Navajo’s zijn.

Op de grens met Utah houden we nog een stop. Er staan opnieuw Indianen met allerlei prullen te koop en in de verte kunnen we het indrukwekkende Monument Valley zien.

Nabij de 2 mooie rotsformaties die ze hier "Elephant Feet" noemen - olifantepoten.

Ze zijn werkelijk heel erg groot. Hier ben ik zelf op weg om de olifantepoten wat

dichter te bekijken.

------------------------------------------------------------------

De kaarsrechte baan naar Monument Valley. Dezelfde foto komt men ontelbare keren

tegen op het internet: de US163 scenic naar Monument Valley.

-------------------------------------------------------------------------------

Allerlei kraampjes waar Navajo's prullen verkopen:

sierraden, tomahawks, dreamcatchers, houten fluiten, enz...

-----------------------------------------------

2 Navajo Indiaanse kinderen, al druk bezig met verkopen.

---------------------------------------------------------------------------

De staatsgrens Arizona - Utah

------------------------------------------------------------

Indiaanse oude vrouw, verkoopster in de kraampjes langs de weg.

----------------------------------------------------------------

Monument Valley is een Navajo Nation Tribal Park, dat betekent dat het behoort tot het grondgebied dat wordt beheerd door de Navajo Indianen. Sommige families wonen al generaties lang in dit gebied, en zij houden de tradities van hun voorouders in ere. Voor deze Indianen vormt het toerisme een belangrijke vorm van inkomsten. Maar kortweg wil dit zeggen: hoge prijzen en zo goed als geen infrastructuur.

We eten eerst een salad in een lodge, uiteraard uitgebaat door Navajo’s, en hebben er een prachtig zicht op de vallei. We bezoeken er ook een klein museum.

Nabij de lodge aan de grens met Monument Valley.

Daar hebben we eerst wat gegeten voordat we aans ons bezoek begonnen.

In de verte is een gedeelte van het park met de bekende rotsformaties.

-------------------------------------------------------------------------

Het kleine museum dat we bezoeken

--------------------------------------------------

De rit gaat verder naar het bezoekerscentrum waar we eerst wat informatie verzamelen over het park, en besluiten nadien om – ook zonder 4X4 – ons te begeven in de vallei zelf. Er is geen baan, enkel een half verharde stoffige weg die enkel berijdbaar is doordat er honderden auto’s per dag rondrijden. We hopen maar dat we ons niet vastrijden. In deze hitte zeker te vermijden want het is extreem warm.

Sommige stukken van de rondrit moeten we noodgedwongen overslaan; zelfs een 4X4 heeft er enorm veel moeite.

Hier staan we dan, Monument Valley die we zo goed kennen van Westerns en andere films.

Voor mezelf is dit een hoogtepunt van de reis.

----------------------------------------------------------------------

De 3 zussen.

----------------------------------------------------------

Ons "bakske" die goed stand houdt op de stoffige weg vol putten.

Op sommige plaatsen hebben de zware 4X4 auto's ook nog redelijk veel moeite.

-------------------------------------------------------------------------

Een Fransman maakt van ons een foto. Hij kijkt heel raar op als ik hem na zijn

verwarde en gebrekkige Engelse uitleg in het Frans aanspreek.

---------------------------------------------------------

De stoffige "dirtroad" die we moeten volgen. Wegens de vele

putten op bepaalde plaatsen bijna onmogelijk om te rijden

-----------------------------------------------------------------------------------

Een authentieke Indiaanse hut. Een houten contstructie bekleedt met leem.

binnenin is het merkwaardig koel ondanks de grote hitte buiten.

-------------------------------------------------------------------------------

Na dit bezoek gaat de rit verder naar het stadje (dorpje ?) Mexican Hat zo’n 20 miles verderop, waar we zullen overnachten in de Hat Rock Inn. Het hotel is redelijk duur, maar veel keuze hebben we niet: Mexican Hat telde in het jaar 2000 zo’n 88 inwoners, dus niet erg groot. Bovendien is er kilometers in de omtrek niets anders te vinden – toch niet voor een aanvaardbare prijs.

Het inchecken gebeurt probleemloos; de reservering is in orde en we mogen onze intrek nemen op het eerste verdiep. Veel zaaks is het niet, maar de kamers zijn proper en er is warm water.

We verlaten Monument Valley. Nog even een laatste blik.

-----------------------------------------------------------------------

Het hotel Hat Rock Inn. Niet veel zaaks maar er is ook geen keuze.

Onze kamer is op het eerste verdiep. Toch propere kamers, warm

water en een aangename atmosfeer.

------------------------------------------------------------------------

Voor het avondeten kiezen we de Swingin’ Steak uit, een steakhouse op wandelafstand van het hotel en volgens iedereen heel lekker.

The Swingin’ Steak doet zijn naam alle eer aan: het vlees wordt er gebakken op een grill die boven een houtvuur weg en weer zwaait. Het grote voordeel is dat het vlees perfect gebakken is zonder ooit aan te branden. Al bij al toch een originele manier om te grillen. Misschien een ideetje voor onze barbecue thuis ?

Steakhouse "The Swingin' Steak", waar we een lekkere maaltijd krijgen

-------------------------------------------------------------------------------

De grill met het vlees zwaait voortdurend heen en weer. Vandaar ook de naam

van het restaurant. Het grote voordeel is dat het vlees niet aanbrandt.

---------------------------------------------------------------------------

Echte Amerikanen drinken een Budweiser uit het flesje. Het is er zelfs zo:

als je een glas wilt moet je er speciaal om vragen.

-----------------------------------------------------------------------

Hier kun je duidelijk het zwaaien van de grill zien

---------------------------------------------------------------------- 

Een 10 oz New York Steak geserveerd met bonen.

Amerikaanser kan haast niet.

-------------------------------------------------------------------------

Morgen rijden we naar Moab, waar heel interessante dingen te zien zijn.


To be continued...