Om een lang verhaal kort te maken: we zien 2 moose, heel in de verte en voor de rest niets, nul, nada. Misschien één rare vogel die het midden houdt tussen een duif en een kalkoen, maar echt "wildlife" kun je dit niet noemen.
We zien wel heel mooie plaatsen, en ontmoeten nog mensen die ook op zoek zijn naar beren, wolven, elanden, bizons, slangen,... Helaas, zij vinden ook niets.
Mooie beelden tijdens onze zoektocht naar wildlife. In de verte de heuvelrug
van Grand Teton, onderdeel van de Rocky Mountains.
----------------------------------------------------------------------
Bij Snake River zou veel wildlife 's morgens komen drinken.
Blijkbaar hebben ze allemaal niet zo erg veel dorst, want we zien niets.
------------------------------------------------------------------------
In de parken zijn altijd voldoende toiletten aanwezig.
---------------------------------------------------------------------------
De WC's hebben wel een heel erg groot gat. In feite is dit gewoon rechtdoor
naar een enorme beerput. Er wordt altijd gevraagd om het deksel dicht te doen,
dit om reukhinder te vermijden. De geur valt echt wel mee en de toiletten zijn
proper en onderhouden.
----------------------------------------------------------------------
Een vogel die het midden houdt tussen een grote duif en een kleine kalkoen.
Een vrouw zegt me die naam, maar helaas vergeet ik die onmiddelijk...
-------------------------------------------------------------------
Nog wat wildlife...
--------------------------------------------------------
Op onze zoektocht vinden we uiteraard heel wat chipmunks, maar het zou me verwonderen als we er géén zouden zien. Die diertjes zijn volgens mij een echte plaag, en ik heb er geen idee van of hun aantal in toom moet worden gehouden of niet. Maar ja, het is aan de Amerikanen om dit uit te maken.
We horen opeens rasecht Westvlaams en we maken een praatje met 2 koppels die met een mobilhome samen op weg zijn naar Yellowstone.
Tenslotte beginnen we aan het tweede deel van onze dag: we zijn van plan Jenny Lake over te steken en een hike te doen in de bergen van de Grand Teton, de Teewinot Mountain.
Aan de oevers van Jenny Lake. We moeten enkel de wegwijzers naar de
boat dock volgen, waar we meekunnen met een soort snelle overzetboot.
Tickets kopen we in het Visitor Center.
------------------------------------------------------------------
De overzet naar Cascade Canyon, alwaar er een trail is naar Hidden Falls en verder
naar Inspiration Point. We besluiten de volledige hike te doen.
-----------------------------------------------------------------------
De overzet naar Cascade Canyon duurt een tiental minuutjes, wat toch een idee geeft van de grootte van het meer. Jenny Lake is ontstaan door het smeltwater van gletsjers zo'n 60.000 jaar geleden en is op het diepste punt 80 meter diep. Het is redelijk warm, zo'n 80 °F wat overeenkomt met 26°C.
Aangekomen krijgen we nog wat instructies van de "kapitein", zoals op het grindpad blijven, geen afval achterlaten en wildlife gerust laten. Als er problemen zijn: there's always a ranger about, so don't worry !
Na deze geruststellende woorden kunnen we op weg, eerst naar Hidden Falls.
Een ranger doet teken dat we moeten blijven staan: "There's a brown bear in the woods. It might be dangerous" We stappen toch door, ondanks het protest van de ranger. En inderdaad, we zien een bruine beer, ik slaag er zelfs in om een foto te nemen.
Na Hidden Falls, wat toch een redelijke waterval is, stappen we door naar Inspiration Point. Dit blijkt een veel gevaarlijker hike: bij momenten is het klauteren en langs een nauw, brokkelig pad omhoog met de afgrond op een meter afstand. Sommigen gaan niet door en keren terug; als je inderdaad hoogtevrees hebt is het af te raden. Na een zware klim bereiken we dan eindelijk Inspiration Point.
De bruine beer in het bos. De ranger protesteert een beetje, maar ik
neem toch een foto. Nu ja, die rangers kennen het gevaar, maar ik kan
deze kans niet laten liggen.
------------------------------------------------------------------
Samen op de foto bij Hidden Falls
----------------------------------------------------------
Tenslotte bereiken we Inspiration Point, waar we een grandioos uitzicht hebben
over Jenny Lake en de omgeving.
------------------------------------------------------------------
Op weg terug naar de boat dock. Rangers worden voor allerlei karweien ingezet.
Hier repareren ze de omheining van het grindpad.
------------------------------------------------------------------------
Op de terugweg zien we hier en daar rangers aan het werk. Zij worden voor allerhande taken ingezet, niet alleen voor het instandhouden en beschermen van de natuur. Ranger zijn is niet zomaar een beroep; het is een roeping. Je moet er dan ook voor de volledige 100% voor gaan. Alle rangers die we hebben ontmoet zijn vriendelijke en aangename mensen.
Terug in Jackson wacht ons het derde deel van de dag: een "shooting" nabij het park. Ik had dit thuis gevonden en dit stond zeker op het programma: een volledig in cowboy-stijl toneel in de buitenlucht waarbij enkele cowboys ruzie maken en eindigen met een "gunfight".
We doen eerste een wandeling in het stadje en drinken we een biertje in de "Million Dollar Cowboy Bar", waar aan de bar geen gewone barkrukken staan maar heuse krukken met paardenzadels.
Wat sfeerbeelden uit het stadje Jackson
---------------------------------------------------------
Het is werkelijk volledig in cowboy-stijl. In hout, met een veranda (the "porch").
Enkel zijn de paarden vervangen door grote auto's.
------------------------------------------------------------------------
Een biertje drinken in de "Million Dollar Cowboy Bar". Het zitten op paardenzadels
is niet van het gemakkelijkste, maar je moet het eens gedaan hebben.
------------------------------------------------------------------------------
Viviane is slimmer: de amazonezit.
-----------------------------------------------------------
Tenslotte gaan we ons opstellen aan de rand van het park waar de "gunfight" zal plaatsvinden. Ik bemachtig een goed plaatsje op de veranda van een woonhuis; de eigenaar vindt het okee. Er komen nog toeristen aan. Een cowboy "vangt" hier en daar mensen met een lasso. Ik hoor 2 kinderen onder elkaar "You wan't to get lassoed ? I will". Ze staat op en gaat het gewoon vragen. Het volgende moment wordt ze gevangen met de lasso. Zo leer je nog wat bij: "being lassoed" is met de lasso worden gevangen.
Tenslotte begint het toneel, met prachtige muziek van Enio Morricone.
The girl gets lassoed: ze ging het gewoon vragen. Deze publiekswarmer
doet niets anders dan de hele tijd mensen "vangen" met een lasso.
--------------------------------------------------------------------
De akteurs komen op: een Indiaanse met verdacht moderne schoenen
-------------------------------------------------------------
Dit is een gemene kerel. Die zorgt zeker voor problemen...
--------------------------------------------------------------
De sheriff is ook van de partij
----------------------------------------------------------
De problemen beginnen
----------------------------------------------------------------
En knallen maar....
-----------------------------------------------------
De eerste slachtoffers vallen reeds
--------------------------------------------------
De prostituees maken ook al ruzie...
Ze worden even later overhoop geshoten. "Gunned down" noemen ze dat hier.
--------------------------------------------------------------------
Ook de Indiaan moet eraan geloven
-------------------------------------------------------------
Na de show, die ruim een halfuur duurt, bekijken we de andere kant van het stadje. Alles blijft typisch in cowboy-stijl: de volledige stad, maar ook de omgeving. Bijna alle Amerikanen dragen een hoed; logisch want de zon is nogal fel.
Tot slot gaan we terug naar onze kamer in de Motel 6 om wat op te frissen. We eten wat in een steakhouse in de stad.
Op onze wandeling na de voorstelling komen we nog diverse zaken tegen.
Alles staat in het teken van de "Wild West", met saloons, bars, oude muziek...
Hier de bar "Annie Get Your Gun"
----------------------------------------------------------------------
Zoiets zie je enkel in de USA
--------------------------------------------------------------------
De hoofdstraat in Jackson
-------------------------------------------------------------
Morgen verhuizen we naar Salt Lake City, een grote rit van ongeveer 480 km.
Salt Lake City is niet echt in trek bij de toeristen, tenzij je van Mormonen houdt, de stad is immers het hoofdkwartier van deze sekte. We overnachten er opnieuw in een Super 8 en blijven 1 nacht. Het is gewoon een doorpassage.
To be continued....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten